Daar zijn we weer… de
blog lag eventjes stil, maar dat betekent natuurlijk niet dat er hier niks
gebeurd.
We hebben een aantal
drukke weken achter de rug. 3 weken
geleden was er in Benin, in Cotonou een cashewconferentie. 4 hele dagen ging
het over nootjes! Leonard kwam er enthousiast van terug het is een leuke plek
waar hij weer veel mensen heeft kunnen spreken en het is heel leerzaam.
Het was ook in Parakou een komen en gaan van NL collega’s, dus dat betekent
goede en leuke ontmoetingen onder het genot van een hapje eten. Ook de komende weken zijn drukke weken voor
de cashew patron. De nieuwe ambassadeur komt op bezoek, er wordt een keurkmerk
programma op gestart (jaja, ook cashews hebben een keurmerk) en volgend weekend
hopen we Ger en Nel Penning (Leonards ouders) van het vliegveld op te halen.
Zij komen 2 weken op bezoek, daar kijken we erg naar uit!
Sinds 4 weken heeft de
familie Penning ook een werkster in huis, Celestine. Ze komt 3 dagen in de week
en helpt dit enorme huis van ons schoon te houden. Naast dat het erg luxe is
een paar extra handen is het hier heel gebruikelijk dat je als ‘rijke’ een hulp
in de huishouding hebt. Het is eigenlijk een belediging als je dat niet doet,
nou en dat willen we natuurlijk niet , onze omgeving beledigen. En wat blijkt
het is een hele gezellige dame. Dus naast werken drinken we dan ook maar een
kopje thee samen en babbelen we (ja,ja in het Frans) wat.
Eigenlijk wilde ik er een
reflectief blogverhaaltje van maken. We wonen nu namelijk een jaar in Afrika, half
jaar mozambique, half jaar Benin. Maarja wat moet je daar nu allemaal over
schrijven? We hebben veel beleefd, meegemaakt, geploeterd, gelachen, gemopperd
en ons verbaasd. Maar geldt dat ook niet voor jullie allemaal? Dat merken we
altijd als we alle lieve mensen in NL weer spreken of even meemaken tijdens een
bezoek. Waar je ook bent of woont of wat je ook doet we zijn allemaal bezig met
zoals Ramses Shaffy dat zong: “zing, bid, huil,werk, lach en bewonder”, toch?
Goed weekend en tot horens!
LP&L
