Een saai bericht

Tja en dan worden dingen ineens gewoon. Of tenminste dan weten we even niet meer waar we over kunnen bloggen.

Hetgeen ons op het moment bezig houdt is wachten. En hoewel we allebei op onze eigen manier een ongeduldige aard hebben worden we goed in wachten. Het is niet zo dat we AF-wachten. Wij hebben alle mogelijke dingen gedaan die we zouden moeten doen. Maar nu is het niet meer aan ons. We wachten op onze container.  Op een auto. Telefoontjes uit Nederland over nieuw geboren neefjes en/of nichtjes. We wachten op de dag dat we op onze eigen ikea-stoel zitten met een bbq-tje in de tuin. Leonard wacht op de dag dat hij wint met Rummicub en ik wacht op de dag dat ik win met scrabble…   Dus, nouja we wachten maar af. 

In gedachte zijn we bij jullie!

Liefs

Lien